Hoe kan volgens jou ervaringskennis sterker ingebed worden in het sociaal domein?
In het sociaal domein wordt steeds vaker gesproken over het belang van ervaringskennis. Maar in de praktijk zie ik dat deze kennis nog te vaak als ‘aanvullend’ wordt gezien, in plaats van als een gelijkwaardige bron naast professionele en wetenschappelijke kennis.
Mijn vragen aan jullie:
- Hoe zorgen we ervoor dat ervaringskennis niet alleen gehoord wordt, maar ook daadwerkelijk invloed heeft op beleid, ondersteuning en besluitvorming binnen zorg en welzijn?
- Welke goede voorbeelden, obstakels of oplossingen zien jullie in de praktijk?
Als ervaringsdeskundige maak ik me hier actief hard voor. Ik zet mijn eigen ervaring met ziekte en herstel in als bron van betekenis, bewustwording en verbinding.
Mijn persoonlijke transformatie heb ik beschreven in een boek:
📘 Van Ziekte naar Zegen
In samenwerking met Stichting Voordekunst hoop ik dit boek te realiseren en deze boodschap breder te delen. Jouw steun maakt niet alleen de uitgave van het boek mogelijk, maar draagt ook bij aan de missie van Stichting Institute for Positive Health – een deel van de opbrengst wordt aan hen gedoneerd.
Bekijk het initiatief hier:
🔗 https://www.voordekunst.nl/projecten/16899-boek-van-ziekte-naar-zegen-1
Ik kijk uit naar jullie reacties, inzichten en praktijkervaringen rondom deze vraagstelling.
Hartelijke groet,
Annemarijn Bruinsma
Leefstijl en ervaringsdeskundige
