Beste Chris,

ik heb geen ervaring met het inzetten van positieve gezondheid bij mensen met een eetstoornis, maar heb wel samen met mensen met angst-, stemmings - en persoonlijkheidsproblematiek de positieve gezondheidstool van Machteld Huber gebruikt. Het mooie daarvan vind ik dat mensen inzichtelijk kunnen maken wat voor hen belangrijk en zingevend is om zo hun kwaliteit van leven te vergroten, soms zorgt problematiek of beperking er duidelijk voor dat ze dat niet zo in kunnen zetten als ze willen, maar juist tussen de ruimte van huidige en gewenste situatie kan een mooie motivatie kans ontstaan. Als je iets doet omdat de arts of een andere behandelaar zegt dat het gezond of verstandig is, heeft dat een andere lading dan wanneer jij als cliënt het belangrijk vindt voor je eigen kwaliteit van leven.

In de ouderen zorg werken we er ook mee en bij sommige bewoners zie ik dat het focussen op kwaliteiten en sterke kanten een goed tegenwicht kan bieden aan ervaren beperkingen. Positieve gezondheid wordt niet voor niets gedefinieerd als: 'gezondheid is niet de afwezigheid van ziekte, maar de mate waarin jij je leven kunt leiden zoals jij dat wil, inclusief je beperkingen.
Hoop dat je hier wat aan hebt, vriendelijke groeten,
Joke

Beste Chris,

Als ambassadeur GGZ bij het Instituut voor Positieve Gezondheid ben ik bezig met een toolbox specifiek voor de GGZ.
Er komt dus meer gerichte informatie aan. Ik zie dat je al veel info hebt gekregen onder andere van mijn oud collega Dunya. Goed dat we elkaar zo kunnen helpen!.

Met groet Jan Berndsen

Beste Chris,

Wij zijn in de opstart met Positieve Gezondheid binnen de GGZ, bij ouderen. Als je wilt houd ik je graag op de hoogte van de ontwikkelingen.

Groeten Mirjam Vreeke- Zorggroep Ter Weel

Hoi Chris,

Binnen Lister en Enik Recovery College werk ik als ervaringsdeskundige zelf veel met dit gespreksinstrument. In de individuele begeleiding die ik bood in een team en nu als peer support facilitator. Vooral om het een open dialoog kan creeeren. Het spinnenweb, de invulling daarvan is niet een einddoel. Het is een manier om ruimte te creeeren voor de ander om zich bewust te worden van waar hij of zij nu staat, wat ze er mee wil en ook wat daarin belemmerend werkt. Keuzes en opties. En die zijn van de ander.
Zelf heb ik ruim 20 jaar een eetstoornis gehad ook. Overigens vanuit mijn eigen perspectief heb ik maar 1 pet op. Die overigens in doen en laten vanuit verschillende kanten door buitenstaanders gezien kan worden. Ik werd en wilde als 1 persoon aangesproken worden. De verantwoordelijkheid en de keuzes die ik in mijn herstelproces maakte (goede of slechte keuzes) brachten mij juist weer de regie over mijn eigen welzijn terug. De eetstoornis was voor mij niet iemand anders.
Mocht je hier over willen sparren hoor ik het graag.

Groetjes,

Hoi,

ik heb vanuit mijn rol als woonbegeleider op een beschermde woonvorm voor EPA-cliënten wel enkele keren dit middel gebruikt ter ondersteuning van gesprekken.

er vielen mij in gebruik 2 dingen op.
-het kost heel veel tijd (omdat je door deze onderwerpen net wat dieper ingaat op zaken waar normaal minder aandacht voor is)
-Ik had hele goede gesprekken met betreffende cliënten. Ook zij hebben het als prettig ervaren omdat ze hun verhaal kunnen doen, het geeft hen inzicht in waar ze staan, bijvoorbeeld bij MEEDOEN, of ZINGEVING. het wordt tastbaarder voor zowel cliënt als hulpverlener hoe het (op dat moment) met iemand gaat. hier kunnen dan ook nieuwe doelen en acties uitkomen. maar enkel het "er over hebben" is al prachtig om te zien wat dit met iemand doet. juist omdat het verder gaat als de "standaard onderwerpen" als bijvoorbeeld wonen/dagbesteding/ gezondheid.

Ik werk nu als GGZ-professional in een Sociaal wijkteam, en ga dit op korte termijn ook hier toepassen. Deze cl. wil graag haar hulpvraag meer duidelijk krijgen. waarbij dit kan helpen, maar ik gebruik het hier nu ook om een band met haar op te bouwen, als onderlegger voor gesprek.

Dus al met al een mooi instrument wat je kan toepassen in gesprek. ik denk wel dat je moet kijken wanneer en waar je het inzet, en op welk moment. (het gebruik ervan moet geen doel op zich worden) daarbij is het een moment opname (wat je dan wel weer bij een evaluatie kan meenemen)

Ik hoop dat je hier iets aan hebt

succes

Rogier

Helaas geen ervaring mee. Indien je een verhelderend antwoord hebt lees ik graag mee.

Wat te doen bij zorgmijders? .. ook een dilemma in deze.

M.v.gr
Brenda

Hallo Chris,

Ik denk dat je het niet als 2 personen moet zien, maar dat de eetstoornis een stukje ziekte is binnen een verder gezonde persoon, die ook delen van de dag gezond gedrag vertoont of kan vertonen. Door het zieke deel te accepteren voor wat het is (met eventuele beperkingen die dat geeft) kan de persoon verder een gezond leven leiden, waarin werk, netwerk etc een rol hebben. Uiteindelijk zou daarmee het zieke deel kleiner kunnen worden (in ieder geval niet groter).
Ik denk wel dat van belang is dat de persoon (of begeleiders) goed weten hoe deze met het zieke deel om moet gaan. De GGZ-behandelaar zal daar psychoeducatie op kunnen geven en instrumenten aanreiken en trainen en op kunnen monitoren (misschien met inzet van ehealth). Net als andere chronisch zieke patienten. Je bent niet de ziekte, maar je hebt een ziekte en voor de rest ben je gezond.
Kun je hier wat mee?

Groeten, Suzan Möller

Hi Chris,

Ik heb ervaring met het inzetten en verweven van Positieve Gezondheid binnen de GGZ. Ik ervaar dat regie terugleggen goed werkt en dat begeleiding-behandel doelen veel beter aansluiten door de intrinsieke motivatie.
Mijn ervaring is dat het oefenen en veel overleg vergt om de juiste toon en balans hierin te vinden.

Ik kan er veel over vertellen,
je mag me altijd bellen, 0610952291